διεύθυνση επικοινωνίας delios2010@gmail.com

7 Νοε 2011

Ιταλική λιρέτα vs δραχμής

Του Παναγιώτη Μπουσμπουρέλη
Θα  μπορούσε να είναι ο τίτλος ενός προθεσμιακού συμβολαίου για τον Δεκέμβριο του 2012, ακόμα όμως τίποτε δεν είναι σίγουρο, καθότι υπάρχει ακόμα κάποιος χρόνος και η ενδεχόμενη παρουσία Παπαδήμου στο κεφάλι της νέας κυβέρνησης θα βελτιώσει το προφίλ της χώρας προς τους πιστωτές έστω προσωρινά. Ομως αν δεν δούμε δραστικές αλλαγές σε σχέση με τις ηλιθιότητες του αρχικού μνημονίου, τα "προθεσμιακά" της δραχμής θα κερδίσουν και άλλο έδαφος την στιγμή που για την Ιταλία τα νούμερα είναι πολύ δύσκολα.

 Η αποχώρηση Παπανδρέου είναι το πρώτο θετικό τόσο για την πορεία της οικονομίας όσο και για τους πιστωτές της. Και αυτό γιατί υπό την ηγεσία του οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ εξέπεμψαν ασχετοσύνη στην διαχείριση της κρίσης, ατολμία και πολιτικό εγκλωβισμό σε σύνδρομα που θύμισαν δεκαετία ΄80. Οι οριζόντιες μειώσεις στους μισθούς και η ανοχή στην πολιτική πελατεία, η εκπαραθύρωση του ιδιωτικού τομέα και των εργαζομένων του θα πληρωθούν πολιτικά από το κόμμα που υπονόμευσε έτσι το μέλλον του ως κόμμα εξουσίας.

Από την άλλη πλευρά αφού σταθεροποιηθεί η κατάσταση αβεβαιότητας της τελευταίας εβδομάδας ξεκινούν τα δύσκολα. Η συνταγή της Τρόικας θα εμφανίσει εκ νέου μεγάλες αποκλίσεις μέχρι το νέο έτος. Οι στόχοι από τα τέλη επί της φορολογίας ακινήτων αλλά και όλα τα υπόλοιπα είναι ήδη εκτός αρχικών σχεδιασμών και αυτό φαίνεται από τα στοιχεία Οκτωβρίου.

Η νέα κυβέρνηση πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πιστωτών όμως πρέπει να επιδιώξει πάση θυσία αλλαγές με στόχο την ανάκαμψη της οικονομίας. Είτε με την ροή κεφαλαίων από τα διαρθρωτικά ταμεία είτε με στρατηγικές συμφωνίες για επενδύσεις είτε με κίνητρα για συντελεστές ελάχιστης φορολογίας σε συγκεκριμένους τομείς της χώρας. Λεφτά για φόρους άλλα δεν υπάρχουν, πρέπει η οικονομία να επανεκκινηθεί για να αρχίσει να πληρώνει.

Διεθνώς το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα μπορέσει η Ευρώπη να διαχειριστεί τα προβλήματά  της και να ικανοποιήσει τις ανάγκες της για την χρονιά που έρχεται. Η Ιταλία είναι σε δύσκολη θέση, έχει χρέος 120%, επιτόκια 6,35% στην δεκαετία και μπαίνει σε ύφεση. Μαθηματικά έχει χρεοκοπήσει, αν το ΔΝΤ την πάει και αυτή σε λάθος δρόμο  το break up του ευρώ θα είναι αναπόφευκτο. Και εμείς θα παραμείνουμε οι πρώτοι υποψήφιοι.
Κλείνοντας να εκτιμήσουμε ότι η διετία αυτή του ΠΑΣΟΚ ίσως είναι αυτή που παρουσίασε τόσο κακούς υπουργούς στα λεγόμενα παραγωγικά υπουργεία. Και πολιτικά ο κύκλος  αφήνει στην Αριστερά μεγάλη παρακαταθήκη, αρκεί να υπερασπίσει το εισόδημα των εργαζομένων και να απεγκλωβιστεί από το να γίνεται ουραγός της πολιτικής πελατείας του δημοσίου που ο νεο-παπανδρεϊσμός με τόσο σθένος υπερασπίστηκε.

Η "αμαρτωλή" κεντροδεξιά συγκεντρώνει σύμφωνα με όλα τα γκάλοπ την μερίδα του λέοντος στο εκλογικό σώμα. Ενάποκειται σε αυτή αν θα μπορέσει να απεγκλωβιστεί από τις ενοχικότητες και αν θα μπορέσει να συμβάλλει στον μετασχηματισμό μιας οικονομίας βιώσιμης και διατηρήσιμης. Το πρώτο τεστ όμως θα έχει να κάνει με το τι μπορεί να κάνει ένας κεντρικός τραπεζίτης, όπως ο Λουκάς Παπαδήμος με τους πολιτικούς. Και αυτό είναι μέρος μιας διεθνούς τάσης καθώς και η ΕΚΤ  θα είναι αυτή που θα κληθεί να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά στην ευρωπαϊκή κρίση.


Πηγή:www.capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου